توهم فرکانس یا همان پدیده بادر-مینهوف، نوعی تعصب شناختی است که باعث می‌شود چیزی را بیش از حد واقعی مهم و تکراری تصور کنیم. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که ما به یک رویداد، کلمه یا مفهوم خاص بیشتر توجه می‌کنیم و آن را به دفعات بیشتری می‌بینیم. این پدیده به دلیل توجه انتخابی رخ می‌دهد، زیرا وقتی چشم ما به چیزی خاص دوخته شود، احتمالاً بیش از قبل آن را مشاهده خواهیم کرد. نام "پدیده بادر-مینهوف" برگرفته از یک رویداد جالب درباره گروه بادر-مینهوف است. ماجرا زمانی شروع شد که تری مولن برای اولین بار به نام بادر-گروه مینهوف برخورد کرد و در مدت کوتاهی بعد، چندین بار دیگر هم با آن مواجه شد. مولن که از این همزمانی شگفت‌زده شده بود، در سال ۱۹۹۴ تجربه‌اش را به یک ستون روزنامه ارسال کرد. انتشار این نامه باعث شد تا خوانندگان دیگر نیز ماجراهای مشابه خود را گزارش دهند، جایی که آنها بعد از مواجهه با یک مفهوم جدید، ناگهان شروع به دیدن آن در همه جا کردند. این تجربیات منجر به ابداع اصطلاح پدیده بادر-مینهوف برای بیان همین توهم شد. پدیده بادر-مینهوف به ما یادآوری می‌کند که ادراکات ما تحت تأثیر تمرکز و تحریک حسی خاصی قرار دارند. اگرچه ممکن است به نظر برسد که یک رویداد یا اصطلاح خاص به‌طور ناگهانی فراگیر شده است، ولی باید بدانیم که تجربه ذهنی همیشه با واقعیت هماهنگ نیست. توهم فرکانس تعامل جذاب بین توجه، حافظه و ادراک ما را نشان می‌دهد و به نحوه پردازش اطلاعات در زندگی روزانه نگاهی عمیق‌تر ارائه می‌دهد. مثالی از این پدیده زمانی رخ می‌دهد که شما به تازگی خودروی جدیدی خریداری کرده‌اید، مدلی که تاکنون ندیده‌اید. با خوشحالی شروع به رانندگی در شهر می‌کنید و ناگهان متوجه می‌شوید همان مدل خودرو در همه جا حضور دارد؛ در پارکینگ‌ها پارک شده و در جاده‌ها حرکت می‌کند. این خودرو ظاهراً به‌طور غیرمنتظره‌ای محبوب شده، حتی اگر پیش‌تر توجهی به آن نکرده بودید.
برای تصمیم گیری بهتر می توانید از گزینه استفاده کنید.