پدیده سوگیری توجه نشان میدهد‌ که چگونه افکار تکراری می‌توانند بر ادراک فرد تأثیر بگذارند. این به عوامل انتخابی اشاره دارد که توجه فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد و باعث می‌شود که آنها اطلاعات خاصی را در اولویت قرار دهند در حالی که نادیده گرفتن یا کم اهمیت جلوه دادن احتمالات جایگزین. این تعصب میتواند‌ ناشی از قطار فکری موجود فرد یا باورهای قبلی باشد که ادراک آنها از جهان را شکل می دهد.

به عنوان مثال، افراد سیگاری را در نظر بگیرید. با توجه به حساسیت پاداش تغییر یافته مغز آنها، سیگاری‌ها اغلب تعصب توجه به نشانههای مرتبط با سیگار‌ کشیدن در محیط خود را نشان می دهند. این به این معنی است که آنها احتمالاً متوجه و توجه به محرک‌های مرتبط با سیگار کشیدن مانند بسته‌های سیگار، فندکها‌ یا بوی دود می شوند. سوگیری توجه افکار و هوس‌های مربوط به سیگار کشیدن را تقویت می‌کند و برای آنها چالش برانگیز است که احتمالات جایگزین یا عواقب منفی سیگار کشیدن را در نظر بگیرند.

سوگیری‌های توجه به سیگاری‌ها محدود نمی‌شود بلکه با علائم بالینی مرتبط مانند اضطراب و افسردگی همراه است. به عنوان مثال، افراد مبتلا به اضطراب ممکن است تعصب توجه نسبت به محرکهای‌ تهدید کننده را نشان دهند. این تعصب باعث می‌شود که آنها بیشتر با خطرات بالقوه هماهنگ شوند و آنها را شدیدتر از محرک‌های خنثی یا مثبت درک کنند.

تعصب توجه در اضطراب می‌تواند افکار مضطرب را حفظ کند و به حفظ علائم اضطراب کمک کند.

به طور خلاصه، سوگیری توجه تاثیر مهمی بر ادراک ما دارد، تمرکز توجه ما بر عناصر خاص در حالی که نادیده گرفتن دیگران است. این ممکن است ظرفیت ما را برای کشف دیدگاه‌های جایگزین و حفظ ایده‌های موجود، خواسته‌ها یا علائم مرتبط با شرایط مانند اعتیاد، اضطراب یا افسردگی مانع شود.

 اثر تعدیل یک طرفه ارزیابی شناختی در تعامل بین اضطراب حالت و سوگیری توجه:

به طور خلاصه، سوگیری توجه تاثیر مهمی بر ادراک ما دارد، زیرا توجه ما را بر روی عناصر خاص متمرکز می‌کند در حالی که دیگران را نادیده می گیرد. این ممکن است ظرفیت ما را برای کشف دیدگاه‌های جایگزین و حفظ ایده‌های فعلی، خواسته‌ها یا علائم مرتبط با شرایط مانند اعتیاد، اضطراب یا افسردگی مانع شود.

مثال:

فردی را در نظر بگیرید که اضطراب اجتماعی را تجربه می کند. آنها اغلب احساس خودآگاهی می‌کنند و در مورد چگونگی درک آنها در موقعیت‌های اجتماعی نگران هستند. این فرآیند تفکر مداوم منجر به سوگیری توجه می‌شود و باعث می‌شود که آنها بیشتر بر نشانه‌های منفی اجتماعی متمرکز شوند و آنها را به عنوان شواهدی که از ترس‌های آنها حمایت می کند، تفسیر کنند.

در یک اجتماع اجتماعی، این فرد ممکن است به طور انتخابی متوجه مواردی شود که دیگران به نظر میرسد بی علاقه هستند‌ یا به نظر می‌رسد آنها را قضاوت می کنند. آنها ممکن است عبارات ظریف صورت، زبان بدن یا علائم طرد شدن را بیش از حد تجزیه و تحلیل کنند. در عین حال، آنها ممکن است نشانه‌های اجتماعی مثبت مانند لبخند دوستانه یا تعریف را نادیده بگیرند، زیرا توجه آنها بر تهدیدات بالقوه یا تفسیرهای منفی متمرکز است.

سوگیری توجه در این مثال افکار و ترس‌های موجود فرد را در مورد تعاملات اجتماعی تقویت میکند‌ و برای آنها در نظر گرفتن احتمالات جایگزین یا ارزیابی عینی وضعیت را دشوار می کند. این علائم اضطراب آنها را تداوم می بخشد، زیرا توجه آنها به طور انتخابی بر تأیید مفاهیم از پیش تعیین شده خود متمرکز میشود‌ تا اینکه یک دیدگاه متعادل‌تر را در نظر بگیرند.