گرایش به ارزش‌گذاری بیش از اندازه بر رفتارها، تفکرات، برداشت‌ها، خاطرات و اعتقادات شخصی خود در برابر واقعیت. دلیل وجود این خطا نیاز روانی هر شخص برای حفظ عزت نفس یا اعتبار و قدر خود در نزد خود است. این سوگیری با «خطای تأیید خود» شباهت دارد و گاهی به جای یکدیگر استفاده می‌شوند.

برای مثال ممکن است شخصی نمرات دوران دانش‌آموزی خود را بهتر از آنچه واقعاً بوده به یاد آورد. یا اندازه قد خود را کمی بیشتر از آنچه واقعاً هست در نظر بگیرد. یا شخص در یک کار تیمی نقش خود را بیش از آنچه واقعاً هست مهم و تأثیر گذار ببینید درحالی‌که از نگاه ناظری بی‌طرف نقش کم‌رنگ‌تری از آنچه تصور می‌کند دارد. معمولاً چنانچه در یک کار گروهی از افراد گروه بخواهید درصد مشارکت خود را بیان کنند جمع عددی آنچه آنها اظهار می‌کنند بیش از ۱۰۰ خواهد شد! این نشان می‌دهد که اشخاص درصد مشارکت خود را در کار بیش از آنچه بوده درنظر گرفته‌اند.