خطای تایید خود عبارت است از ناخودآگاه موفقیت‌ها را به خود نسبت دادن و شکست‌ها را به نیروهای بیرونی نسبت دادن. این سوگیری گرایشی است برای سرزنش کردن نیروهای بیرونی، زمانی که نتایج بدی می‌گیرید و اعتبار دادن به خود، زمانی که نتایج خوبی می‌گیرید. به عبارت دیگر هر نوع انحراف در فرایند تفکر و استنتاج که به دلیل نیاز به حفظ اعتبار و عزت نفس روی دهد.

این سوگیری باعث می‌شود اشخاص از پذیرش اثر و اعتبار منفی کارهای خود سرباز زده تا همچنان تصویری مثبت از خود به دیگران و خودشان نشان دهند.

برای مثال دانش‌آموزان عموماً دلیل نمره خوب در یک امتحان را به هوش، پشتکار و مطالعه خود نسبت می‌دهند و چنانچه در امتحانی موفق نباشند دلیل آن را آموزش نادرست معلم، امتحان غیرمنصفانه دانسته و به عواملی به غیر از خود نسبت می‌دهند. در مسابقات ورزشی نیز شاهد این سوگیری هستیم وقتی که ورزشکاران یا تیمهای ورزشی دلایل شکست خود را به عوامل خارجی مثل داوری ناعادلانه نسبت می‌دهند.

در داستان «روباه و انگور» نوشته ازوپ در حدود ۶۰۰ قبل از میلاد نیز می‌توان این سوگیری را دید. «روباهی گرسنه به تاکستانی می‌رسد که انگورهای آن در ارتفاعی بالا آویزان هستند. با وجود اینکه روباه تلاش زیادی می‌کند و با تمام توان به بالا می‌پرد دستش به انگورها نمی‌رسد. سرانجام درحالی‌که با ناامیدی به راهش ادمه می‌دهد با خود می‌گوید: این انگورها نرسیده و ترش هستند و من هم انگور ترش دوست ندارم.»