فرض عامل هوشمند به تمایل ذاتی در انسان‌ها برای در نظر گرفتن دخالت عاملی هوشمند یا صاحب ادراک برای وقوع رویدادها یا موقعیت‌های که در برابر آنها قرار دارد یا از آن آگاه هستند اشاره دارد. باور بر این است که این تمایل ذاتی در مسیر تکامل انسان به تدریج پدیدار شده و راهکاری مناسب برای بقا و زنده ماندن است. برای مثال، اگر اجداد ما با ردی روی زمین مواجه می‌شدند که کمی شبیه به جای پای یک شیر بود، به سود آنها بود که احتیاط کنند و چنین فرض بگیرد که واقعاً شیری در آن نزدیکی حضور دارد.

در مسیر تکامل چنانچه اجداد ما «عامل هوشمند» را تشخیص نمی‌دادند خطرات بزرگی آنها را تهدید می‌کرد و چنانچه اشتباه تشخیص می‌دادند هزینه کمی برای آنها داشت، از این رو محققان پیشنهاد داده‌اند که انسان‌ها یک «بخش بیش‌فعّال فرض عامل هوشمند» دارند، یک بخش شناختی که به‌سرعت رویدادهای محیط را به دخالت عوامل زنده نسبت می‌دهد.

بعضی از دانشمندان بر این باور هستند که یکی از دلایل اعتقاد به وجود خدا می‌تواند نتیجه این تمایل ذاتی یعنی «فرض عامل هوشمند» باشد.

برای تصمیم گیری بهتر می توانید از گزینه استفاده کنید.